ENTE BHRANTHUKAL (എന്റെ ഭ്രാന്തുകൾ)

     കല്പിതം കുളിരേറ്റടിമുടി തണ്ടുലഞ്ഞ പൂവിൻ തളിരുടൽ പുല്കിയുണർത്തികാറ്റ്, ഒരുമൂടൽ മഞ്ഞുവന്നിരുളുനൽകീ കാറ്റിന്നധരമാ പൂവിൽ കരൾ കവർന്നു. വെയിലേറ്റുവാടിക്കൊഴിഞ്ഞപൂവിൻമന- മരുമയായ് തേടിയാപ്രിയ ദേവനെ ഒരുനേരം പോലുമാ മാരുതനെത്തിയി ല്ലടിയിൽ പൊഴിഞ്ഞ പൂങ്കനവുതേടി. മഴയേറ്റുലഞ്ഞലിഞ്ഞീമണ്ണിലിന്നവൾ ചെറുപ്രാണിതൻ ഭോജ്യമായിടവെ നറുസുമം തേടിയാകരിവണ്ടിനൊപ്പമിന്ന- വനെത്തിയധരത്താലമൃതുണ്ണുവോൻ ഉലകിതിൽ സൗഭഗം നശ്വരമെന്നുള്ളൊ- രറിവുപകർന്നിടും കാഴ്ചയേകാൻ.  ജഗദീശ്വരൻ ചമയ്ക്കും വർണ്ണമീവിധ- മനവദ്യമല്ലോ നാം കണ്ടിരിപ്പൂ.                     ശ്രീ.

ഒരിക്കലെങ്കിലും സ്വപ്നലോകത്തിൽ അഭിരമിക്കാത്തവരുണ്ടാകുമോ... അതിന്റെ ചിറകേറി സീമകൾക്കപ്പുറം ജീവിക്കാത്തവരുണ്ടാകുമോ..      ഉണ്ടെങ്കിൽ നിസ്സംശയം പറയാം.. അവർക്കൊരു മനസ്സുണ്ടാവില്ല തീർച്ച... FB Sreekumar S ree

കഥപിറന്ന രാവിൽ ````````````````````````````` (അഗസ്റ്റ് 29നു *കേരളകൗമുദി*  പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എന്റെ ചെറുകഥ ) നിനക്കൊരു കഥയെഴുതരുതോ..? മൾട്ടി സ്പെഷ്യാലിറ്റി ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ  നൂറ്റിപ്പതിമൂന്നാം നമ്പർ റൂമിലെ നീണ്ട നിശ്ശബ്ദതയ്ക്ക് വിരാമമിട്ടുകൊണ്ടാണ്, കഫംമുറ്റി ഇടറിയശബ്ദത്തിലൊരു ചോദ്യമുയർന്നത്... ആ ചെറിയ മുറിയിലെ ഏതോ ഒരു ചുവരിൽ തട്ടിച്ചിലമ്പിച്ച് ആ ചോദ്യം  പ്രതിധ്വനിയില്ലാതെ ഒടുങ്ങിയെങ്കിലും അതിന്റെ അലകൾ ഹൃദയത്തിനും തലച്ചോറിനുമിടയ്ക്ക് ഇസിജി മോണിറ്ററിംഗ്  പോലെ അലയടിക്കാൻ തുടങ്ങി.  ചെറിയ കട്ടിലിൽ കാലുകൾ നിലത്തുകുത്തി  എണീറ്റിരുന്നു. വശത്തുവച്ച ലാപ്ടോപ്പ് ഒതുക്കി കൈയെത്തി ലൈറ്റ് തെളിച്ചു. അടുത്ത കട്ടിലിൽ ട്യൂബുലൈറ്റ് ചൊരിഞ്ഞ പ്രകാശത്തിന്റെ അലോസരത്തിൽ കണ്ണുകൾ മുറുകെ അടച്ചുപിടിച്ച് വായ അല്പം തുറന്ന് അച്ഛൻ മലർന്നുതന്നെ കിടക്കുന്നു. ഇരുകരങ്ങളും മടക്കി നെഞ്ചിൽ ചേർത്ത്..... "അച്ഛനെന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞുവോ...?" പതിയെയാണ് ചോദിച്ചത്.. അല്പവിരാമത്തിനുശേഷം വീണ്ടും ചോദിച്ചു.. "അച്ഛന് ചൂടുവെള്ളമെടുക്കട്ടേ...?" ഇടതുകൈമുദ്രയിൽ വേണ്ടെന്നു മനസ്സിലായി... വീണ്ടും നിശ്ശബ്ദത... ലാപ്ടോപ്പിൽ സ്

   പ്രവാസക്കനവ്. "നിലതെറ്റി വന്നിടും പെരുമഴയിരവുമാ- യിണചേർന്നുറങ്ങുവാൻ കൂട്ടുകൂടേ.. ഒരുവൃശ്ചികക്കുളിർ മഞ്ഞേറ്റുവിടരാൻ- വെള്ളുടയാട തുന്നിയ പിച്ചകമുണരവേ.." അരുമയായൊരുപൂവു നുള്ളിയാ കരിമുടിച്ചുരുളിൽ തിരുകുവാനെന്തുമോഹം പതിയെയെൻ മാറിൽ ചൊരിയുമാ തിരുമുടിയകിൽമണം മുകരുവാ നെന്തുമോഹം.. ചെറുചൂടുപകരുമെ ന്നംഗുലീലാളനം തരളിതമാക്കുന്നതെന്നുനിന്നെ..? നെടുപ്രവാസത്തിന്റെയിരുളിൽ ഞാനൊത്തിരി കടുരസം മോന്തിയുറങ്ങിടുമ്പോൾ ഉണരുമ്പൊഴാസർഗ്ഗസന്ധ്യയിലെത്തിടാൻ തപമാണെൻ മനമെന്നുമെൻ പിറാവേ.. #ശ്രീ  

===================: നാളെയാണ് ആ വിവാഹം ===================: പ്രണയിക്കാനവൾ തീരുമാനിച്ചു. ആദൃഇഷ്ടത്തെ പക്വത ഇല്ലായ്മ പരിഹസിച്ചു പിന്നെ പ്രണയിയുടെ പ്രായകുറവ്...!!!. മൂന്നാമൻ ജാതിയിൽ അന്യനാണത്രെ...?! അടുത്തയാൾ കുടുംബത്തിനനഭിമതൻ.. അഞ്ചാമനൊരു പഞ്ഞക്കാരൻ.!. ഒരുവൻ മരിച്ചവളുടെ ഭർത്താവായിരുന്നു..? ഒരാൾ അനൃദേശവാസി; ഇഷ്ടങ്ങൾക്ക് കാലദേശങ്ങൾ അതിരുവരയ്കുന്നു ... പ്രണയത്തെ പണവും മഹിമയും കൊണ്ടളക്കുന്നു ... പ്രായ കാല ഭേദങ്ങളില്ലാതെ പ്രണയിക്കാനാവില്ലന്നറിഞ്ഞ ആ നൃൂ ജനറേഷൻ സുന്ദരി;.. ഒടുവിൽ രക്ഷിതാക്കൾ വാങ്ങിനൽകിയ ആ പുരുഷ കണ്ഠത്തിനെതന്നെ വരിച്ചു.......

    രംഗബോധം ഇടനാഴിയിൽ അവനുണ്ട് അദൃശൃനായി... ഒരു ഞരക്കം, തുടർന്നൊരു തേങ്ങൽ, നിലവിളി,.... അവൻ കയറിയിറങ്ങുന്ന- യിടങ്ങളിൽനിന്നുയർന്നേക്കാം...  ഈ മുറിയും തിരയുകയാവും... ജാലകത്തിയശ്ശീലകൾ അഴിച്ചുവിടുക.. മറകളെന്തിന് വെറുതെ,. പണ്ടേ മരിച്ചവനാണ്... പിന്നെന്തിന്  നിങ്ങളെന്റെ വാതിൽ താഴിടണം... അശക്തനാണ് ഞാൻ  എനിക്ക്‌ വേണ്ടി എന്റെ വാതായനം ആരെങ്കിലും തുറന്നിടുക .... ഞാനവനെ സ്വാഗതം ചെയ്തോട്ടെ..... അല്ലെങ്കിൽ അവനെന്നെ. നിലവിളികൾക്കും തേങ്ങലുകൾക്കും മുമ്പ്, ഒരു ദീർഘനിശ്വാസത്തിനുമാത്രം ഇടവേള തരിക.         ശ്രീ...

ഏറെനേരം പതംപറഞ്ഞെന്തിനോ ഈ മഴക്കുളിർ ചൂടേറ്റടങ്ങവേ, നേരമേറെ കടന്നതറിഞ്ഞില്ല രാവണഞ്ഞതുമോർത്തില്ലയിന്നുഞാൻ.

  ആമുഖമില്ലാതെ നിന്റെ പ്രഭാതങ്ങളെ നറുംമഞ്ഞാൽ ഞാൻ തണുപ്പിക്കുന്നു.. നിന്റെ അങ്കണങ്ങളിലെന്റെ സ്നേഹം നിറമുള്ള പൂക്കൾ വിടർത്തിയിരിക്കുന്നു നിന്റെ മേലെന്റെ കരുതൽ പട്ടുകമ്പളംപോലെ പുതച്ചിരിക്കുന്നു... നിന്റെ താപമലിയിച്ചൊഴുക്കാൻ എന്റെ ആകാശം സദാ പൊഴിയാനായി നിൽക്കുന്നു... ഇനിയുമുണരുക... ഈ സുന്ദരപ്രഭാതത്തിന്റെ മടിയിലേക്ക്... പ്രദോഷത്തിന്റെ ചെന്തുടിപ്പിനുമുന്നേ നിനക്കുഞാനെന്റെ ഹൃദയവും അതുതിർക്കുന്ന ചുംബനങ്ങളും  പങ്കുവയ്ക്കാം... #ശ്രീ. 7/11/18.

പൂലരശിൻ കുടിയിരിപ്പുണ്ടൊരുമഴ എന്റെ മോഹംപോൽ പൊഴിയാത്ത പൂമഴ.. എന്നെയാകെ നനയ്ക്കും തുലാമഴ... #sree

ഒറ്റയാക്കരുതെന്നെ °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° ഒറ്റപ്പെടാനിന്ന് ഇഷ്ടമില്ലെനിക്കേറ്റം ഒറ്റയാക്കുവേനേറെ പണിപ്പെടാതിരിക്കുനീ ഒറ്റയ്കുമാത്രം പോകാനൊക്കുന്ന വിദൂരത്തിലൊക്കുമ്പോ- ളൊറ്റയാനായ് നിശ്ചയമകന്നിടാം... സത്യമായേതൊന്നിലും ഇഷ്ടമുണ്ടാക്കീടാതെ ഒട്ടുമേ പരാതിയും ചൊല്ലാതെ വിടവാങ്ങാം ഒറ്റപ്പെടുത്താതിനി ഒറ്റയാനല്ലെന്നോർക്കൂ..     Sreekumar sree