ഇടനെഞ്ചിലെ തുടിപ്പുകൾ. Poem Malayalam
ഇടനെഞ്ചിലെ തുടിപ്പുകൾ ------------------------------------------ കാട്ടുചെമ്പകപ്പുക്കളെയാകയും നേർത്തനാരിനാൽ കോർത്തുഞാൻ തീർത്തൊരാ- കുഞ്ഞുഹാരമണിഞ്ഞുനീ നമ്രയായ് നിന്നതോർമ്മയിലിന്നുമുണ്ടോമനേ. കാകളിപ്പദമോതിയ പക്ഷിതൻ കൂജനം നമുക്കന്നു കുരവയായ് മുത്തണിപ്പൂവ് കാത്തുനിന്നൊരാ പാതനീളെ കരംചേർത്തുപോയിനാം. കൂപമണ്ഡൂകനാദസ്വരം കേട്ട് മേഘമന്ന് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചന്നേരം പേടി നിന്നെയെൻ മാറോടണച്ചതും. ചേർത്തണച്ചുപിടിച്ചുഞാനന്നെന്റെ സാന്ത്വനത്തിനൊരുമ്മനീയേകിയോ.? [ആദ്യചുംബനമാനന്ദമാകുവാൻ കാലമായില്ല രണ്ടാൾക്കുമന്നെന്നാ- ലാനുണക്കുഴിയോരം ചുവന്നുവോ ആ മിഴിപ്പൂക്കളെന്തിനോ കൂമ്പിയോ പിന്നെവന്നമഴകളേതൊന്നുമേ തന്നതില്ലതുപോലൊരു സന്ധ്യയും ഒട്ടുനേരം നനഞ്ഞുപകൽമഴയെത്ര- മോഹിച്ചു നിൻമുഖദർശനം.] തപ്തമോഹങ്ങൾ കത്തിക്കരിഞ്ഞിടും വൃദ്ധസന്ധ്യ വിടപറഞ്ഞീടുന്നു അല്പമാത്രമായ് നെഞ്ചിടിപ്പിൻ സ്വരം അസ്തമിക്കുവാനെൻപകലോടുന്നു. ചക്രവാളം കറുക്കുന്നുചുറ്റിലും സ്വപ്നബിംബമൊരാഴിയിലമരുന്നു. നീയറിയാതെയേകിയ വേദയ്ക്കാ- രൊരാൾ മൃദുസാന്ത്വനമേകിടും. ഇല്ലയെന്നാലുമീയന്ത്യനാളിലും തെല്ലുപാടാതിരിക്കില്ല നിൻപദം ഈയിടയ്ക്കയിൽ പാടുവാനെന്നെന