ENTE BHRANTHUKAL (എന്റെ ഭ്രാന്തുകൾ)

കൊടുംതാപമേറ്റൊന്നുരുകുന്നുവെങ്കിലും ചെറുചില്ലയൊന്നു തളിർത്തിടട്ടേ.. കുളിരാകുവാനൊന്നുമായില്ലയെങ്കിലും തണലായിടാം കുഞ്ഞുസുഖമേകിടാം #ശ്രീ . 

#ലജ്ജാവതികൾ നീയെന്റെ എഴുത്തുമേശയിലേക്ക് തുറിച്ചുനോക്കിയിരുന്നാൽ ഞാനെങ്ങിനെയാണെഴുതുക ലജ്ജാവതികളാണെന്റെ തൂലികയിലെ അക്ഷരങ്ങൾ. പുഴവക്കിലെ ചെറുമാളങ്ങളിലെ വരാൽ മത്സ്യങ്ങളാണവ തിരയിളക്കങ്ങളവസാനിക്കുമ്പോൾ പതിയെ പുറത്തിറങ്ങുന്നവ ആളനക്കങ്ങളുണർന്നാൽ എന്റെയക്ഷരങ്ങൾ ഭയന്നുപോകുന്നു.. പതിയെ മാളങ്ങളിലെക്കോടിമറയുന്നു പിന്നെ പുറത്തിറങ്ങാറേയില്ലവ...! എന്റെയക്ഷരങ്ങളെ വെറുതെവിടുക തൂലികയിൽനിന്നവ നിർഗ്ഗളിക്കട്ടെ നിർഭയമവയിവിടെ വിഹരിക്കട്ടെ.. നിന്നെയവ അലോസരപ്പെടുത്തുകയേയില്ല ഹുങ്കാരമായി ഗർജ്ജിക്കുകില്ലവ മാനവലോലതന്ത്രികളിലൊരു ചെറുസ്വരമുണർത്തിയെന്നാലും നിന്റെ സാമ്രാജ്യാതിർത്തികളിലത് എത്തിനോക്കാറേയില്ല തീർച്ച. തുറിച്ചുനോക്കാതിരിക്കുക...        #ശ്രീ.

#സാത്താൻ... ആഗ്രഹങ്ങളുടെ കനി, എത്ര ഉയരത്തിൽ വച്ചാലും പ്രലോഭനങ്ങളുടെ ഏണിചാരി അവസരങ്ങളുടെ  ചാഞ്ഞ ചില്ലയുമായി അവൻ വന്നുനിൽക്കും.. എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് ഓശാന പാടുവാൻ... #ശ്രീ..

നിത്യപൗർണ്ണമിയായിരുന്നെങ്കിൽ...! നീലാകാശത്തിന്റെ മട്ടുപ്പാവിലെങ്ങാൻ, നക്ഷത്രശോഭയുടെ  ഭംഗി കൈകൊണ്ട്, മധുരസ്വപ്നം മെടഞ്ഞുറങ്ങുന്ന നിന്നെ കണ്ടെത്താനായേക്കുമായിരുന്നു.. തെങ്ങോലത്തുമ്പിലൂടൂർന്നുവീഴുന്ന ഹിമബിന്ദുക്കളിണചേർന്നൊഴുകുന്ന കുഞ്ഞരുവിക്കുളിരിൽ മനംചേർക്കാമായിരുന്നു. നനുത്ത മഞ്ഞേറ്റുലഞ്ഞൊരാ വാർമുടിയിഴകളെന്നെ തലോടിയുണർത്തവേ, നിന്റെ ഭൂപാളം കേട്ട് ഈ ഉമ്മറത്തിണ്ണയിൽ നറുനിലാവിലലിയാമായിരുന്നു.... ... #ശ്രീ.

തെളിവൂറും നീരുറവയുമതി- ലലതീർക്കും ചെറുമീനെവിടെ ചെറുകാറ്റിൽ കുളിരലതീർക്കും തെളിവെള്ളപ്രതലവുമെവിടേ....#ശ്രീ

പൂച്ച -------- അസ്വസ്ഥതകൾക്ക് കൂട്ടിന്, അവനുണ്ട്. ഏകാന്തത വിരുന്നുവരുമ്പോൾ, ഇടയ്ക്കിടെ ഒരു ചെറുസ്വരമുതിർത്ത് അരികിൽത്തന്നെ മുഖം മിനുക്കിയൊതുക്കി അവനുണ്ടാകും. പാഞ്ഞകന്നുപോകുന്ന നിമിഷബിന്ദുക്കളുടെ ഗതിവേഗത്തെ തടഞ്ഞതും അവനാകും തീർച്ച..

ഉരുകിയൊഴുകിയണഞ്ഞെന്റെയമ്പിളി ഇരവിലെൻ സ്വപ്നത്തിനരികോളമിന്നലെ..! ഒരുകുമ്പിൾ കോരിയെടുക്കുവാൻനീട്ടിയ, വിരലുകൾക്കിടയിലുടൂർന്നുപോയി.. കരുതിപ്പതുങ്ങിഞാനേറ്റംശ്രമിക്കവേ ഇരവിലെ കനവെന്നവിട്ടുപോയി... #ശ്രീ.

നാമിരുപേർ.. മനംമറന്നുല്ലസിച്ച് കടന്നുപോയൊരുനാളിലിതുവഴി... നിന്റെ പാദസരധ്വനികൾകേട്ട് കൊക്കുപൂട്ടി ചിറകൊതുക്കിയീ അരയന്നഹൃദയങ്ങൾ  നോക്കിയിരുന്നു നിന്നെ...! എന്റെ ചുമലിലുടൽചേർത്ത് നീയവയോട് കിന്നരിച്ചു..                ........നോക്കൂ... ഏകാകിയായ  എന്റെയീയാത്രയിൽ അവയിന്നും എനിക്കുചുറ്റും പരതുന്നതെന്താവും...  സാകൂതം ചെവിയോർക്കുന്നതെന്തിനാവും.. #ശ്രീ

(ഏതൊരു പുരുഷനും അവന്റെ ആദ്യ വനിത അമ്മയാണ്... ) #ശീർഷകമില്ലാതെ..... ..അതൊരു വൃശ്ചിക മാസത്തിലെ കാർത്തികദിനമായിരുന്നു. അയന്തിച്ചിറതൊടിയിൽ ഒരാണ്ടുമുമ്പ് വിത്തിട്ട് പടർത്തിയ "കാച്ചിലും" "നനകിഴങ്ങും" ചേമ്പുമൊക്കെ വെട്ടി മണ്ണുകളഞ്ഞ് ഉച്ചയ്ക്കുമുമ്പ് തന്നെ അടുക്കളവരാന്തയിലെത്തിയിരുന്നു. ഉച്ചയൂണിനുമുമ്പ് അപ്പുനാടാർ തെക്കേതൊടിയിലെ ഗൗളിഗാത്ര തെങ്ങിൽനിന്ന് ഇളയത് നോക്കി രണ്ടുകുല കരിക്കും കുരുത്തോലയും വെട്ടിയിറക്കി. ഊണ്കഴിഞ്ഞ്   ഗോപിയും അപ്പുനാടാരും ചേർന്ന് വലിയൊരു കപ്പവാഴത്തട വൃത്തിയാക്കി നടുമുറ്റത്ത് ഉറപ്പിച്ച കവുങ്ങിന്റെ കുറ്റിയിൽ ഉറപ്പിച്ചു. പിന്നെ കുരുത്തോല വെട്ടിയും പിന്നിയും അതിനെയൊരു രസികൻ വിളക്കാക്കിത്തുടങ്ങി കാഴ്ചക്കാരനായിനിന്നു മൂത്തപുത്രൻ മണി. ഏറ്റവും ഇളയവനായ ഉണ്ണി ചീന്തിയിട്ട കുരുത്തോലയിൽ ചെറുകിളിയെ ചമയ്ക്കുന്നതുകണ്ടുരസിച്ചു. ഉച്ചമയക്കത്തിലാണ്ട അമ്മയ്ക്ക് സമിപം കിടന്ന പൂർണ്ണഗർഭിണിയായ "സാവു"വെന്ന സാവിത്രിക്കും വിളക്കൊരുക്കുന്നതു കാണണമെന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും നടുമുറ്റത്തേയ്ക്ക് നടക്കുവാൻ ആയാസമുണ്ടായതുകൊണ്ട് വേണ്ടാന്ന് വച്ചു. വീട്ടിലെ  പെൺകുട്ടികൾ അവരുടെ കളിക്

          പ്രമുക്താനുരാഗം അരിയ നെടുവിരലാലെൻ തീരത്തു നീചേർത്തൊരരു- മയാം ചിത്രങ്ങൾ മാഞ്ഞതില്ല ഒരുപാടു തിരകളെന്നാഴത്തു- നിന്നേറി കരയെപ്പുണർന്നിട്ടു  പോയെങ്കിലും.. നഖമുനകൊണ്ടെന്റെ  ഹൃദയത്തിൽ നീ തീർത്ത വടുവിലെ രക്തവും മാഞ്ഞതില്ല ഒരുരാഗവും നെഞ്ചി- ലിടംചേർന്നണഞ്ഞില്ല അനുരാഗമെന്നിൽ പൊഴിഞ്ഞശേഷം... നിഴലില്ലാ കനവുകൾ പദയാത്രചെയ്യുമെൻ അകതാരിലൊളിപ്പിച്ച നിനവാണ് നീ.... ഇരുളാണെൻ കരളിലി ന്നെന്നാലുമൊരുവള, കരുതിഞാൻ നീവരു- മെന്നോർത്തിടേ ഒരുകരിവള പൊട്ടി- ച്ചിതറിനിൻ മിഴിനീരൊ- രരുവിയായ് തീർന്നതിൻ കടമൂട്ടുവാൻ. അരികിൽ നീയൊരുവേള യണയുവാനായെങ്കിൽ കരുതിഞാനൊരുകുല ചെമ്പൂവുകൾ അവയിലെ നറുഗന്ധമൊഴുകി പ്പരന്നുനിന്നരികിലാ- യണയുന്നതറിയൂ സഖീ.. ഇനിയെത്ര ദിനരാത്രമറിയില്ല കനവിലും നിനവിലും  ഞാൻ കാത്തൊരീസുഗന്ധം അറിയാതെ പോയതല്ലകമേ ത്യജിച്ചതല്ലറിയാമതെങ്കിലും  പ്രിയ മാനസീ... ഒരുകാറ്റിനൊപ്പമെന്നുയിരും സുഗന്ധവും അണയുന്ന- തെങ്ങാനുമറിയുമോ നീ...            #sreekumarsree പ്രമുക്തം= ത്യജിക്കപ്പെട്ട.