ENTE BHRANTHUKAL (എന്റെ ഭ്രാന്തുകൾ)

കാരാഗൃഹത്തിലെ കുട്ടി. ################### അമ്മ പറഞ്ഞ  കുഞ്ഞുനക്ഷത്രങ്ങൾ. വെളളിത്തിരപോലുളള മേഘങ്ങള്‍ മഞ്ഞുപെയ്യുന്ന മഞ്ഞണി രാവുകള്‍.. മാമ്പൂവിന്റെ മധുമണമൂറുന്ന കാറ്റ് ഒന്നുമൊന...

എന്റെ  രാജ്യം °°°°°°°°°°°°°°°°°°° ഞാനൊരു  രാജ്യം  പണിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. ആവശ്യ ജാലവും  തീർത്തിരിക്കുന്നു ഇനിയീ രാജ്യത്തെ നല്ലവരായ ജനങ്ങളുടെ സുരക്ഷയ്ക് ഒരു ഭരണകൂടം ...

എന്റെ മിക്ക കഥകളിലും കവിതയിലുമെല്ലാം ഒരു കാവ് അല്ലെങ്കിൽ ഒരു വിശ്വാസത്തിന്റെയോ അന്ധവിശ്വാസത്തിന്റെയോ പശ്ചാത്തലം കടന്നു വരുന്നതിന് കാരണം ഈ കാവാണ്... ഇതിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റി കുഞ്ഞുന്നാളിൽ കേട്ടുവളർന്ന മനസ്സില്‍ പതിഞ്ഞു പോയ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന, ഒരുതരം അടിമപ്പെടുത്തുന്ന വികാരങ്ങളെ പ്രായമായപ്പോൾ ക്രമപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിക്കുന്ന ചിന്തകളാണ് ആ സൃഷ്ടികള്‍. എന്നിരിക്കലും ഈ കാവ് എന്റെ കുട്ടിക്കാലത്തിന്റെ ഭാഗം കൂടിയാണ്. ..ഞാനിതിനെ ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്നു. .... കാലക്രമേണ വലിപ്പവും പൊലിപ്പവും കുറഞ്ഞു പോയെങ്കിലും ഇപ്പോഴും ഇത് നിലനിൽക്കുന്നു. ഇത് എന്റെ അമ്മമ്മയുടെ കുടുംബത്തിലെ കാവാണ് ഇപ്പോള്‍ ഇതിന്റെ ഉടമസ്ഥത ഒരു ഇളയ അമ്മാവനും... പൂജയും കുരുതിയും ( മൃഗബലിയല്ല പ്രതീകാത്മകം) നടത്തുന്നുണ്ട്.. സമീപത്ത് ഒരു കുളവുമുണ്ട്.

എന്നാല്‍ അനുരാഗമോ മുൾപടർപ്പിൽ വിരിയുന്നൊരു കാട്ടുപൂങ്കുല ഓരോ പൂക്കളുളുതിർക്കുമ്പോഴും കൈയ്യിലോരോ മുൾകമ്പ് തറയ്കുന്നു കരതലത്തിൽ കിനിയുന്ന രക്തബിന്ദുക്കളാ...

പാത തീർത്തവൻ ×××××××××××××××× പൂഞ്ചോല കുടിലിലാണ് ഞാന്‍  ജനിച്ചത്. കളകളാരവമായിരുന്നു എനിക്കുളള താരാട്ട്. കാട്ടരുവിയുടെ മണലിലാണ് ഞാന്‍  കളിച്ചത്.. മാനത്തുകണ്ണികള...

സ്വസ്ഥതയാകട്ടെ ഒരു വെളുത്ത ഹിമശകലമാണ് കൈയ്യിലെടുത്തോമനിക്കും മുന്പേ ഒരുകിയൂർന്നുപോകുന്ന ഒരു ഹിമശകലം