ENTE BHRANTHUKAL (എന്റെ ഭ്രാന്തുകൾ)

🌼 കൃഷ്ണപക്ഷം സർഗ്ഗം-25 (who are you) #കൃഷ്ണസൂക്തം (കൃഷ്ണതത്വത്തിന്റെ മർമ്മസാരം) 1. സൃഷ്ടിയുടെ സൂക്തം കാലം ജനിക്കുമ്പോൾ ആദ്യമായി കേട്ട ശബ്ദം കൃഷ്ണന്റെ വേണുനാദമായിരുന്നു.  “സ്വരം സൃഷ്ടിയാണ്, സൃഷ്ടി സ്വരത്തിന്‍റെ പ്രതിഫലനം.” 2. ധർമ്മത്തിന്റെ സൂക്തം ധർമ്മം ഒരു നിയമമല്ല, അത് നിഷ്കാമ പ്രവൃത്തിയുടെ ശ്വാസമാണ്.  “നിന്റെ പ്രവൃത്തിക്ക് ഫലം ചോദിക്കരുത്, ഹൃദയത്തിന്റെ സാക്ഷിയെ മാത്രം ചോദിക്കൂ.” 3. പ്രേമത്തിന്റെ സൂക്തം പ്രേമം ബന്ധമല്ല അത് അഹം വിടുതൽ ചെയ്ത് നാം എന്ന നിദ്രയിൽ ലയിക്കുന്ന സ്ഥിതി. “രാധയിൽ ഞാൻ ഇല്ല, ഞാൻ രാധതന്നെ ആകുന്നു.” 4. കരുണയുടെ സൂക്തം പാപിയെ ശിക്ഷിക്കുന്നത് ധർമ്മമാകാം, പക്ഷേ പാപിയെ കരയാതെ മാറ്റുന്നത് ദൈവത്വമാണ്.  “ഹൃദയം മാറുന്നിടത്ത് ദൈവം ജനിക്കുന്നു.” 5. കർമ്മത്തിന്റെ സൂക്തം അനുഭവമെന്ന് തോന്നുന്ന എല്ലാം നമ്മുടെ കർമ്മത്തിന്റെ പ്രതിബിംബം.  “കർമ്മം തീരുന്നത് പ്രതികാരത്തിലല്ല, സമത്വത്തിൽ.” 6. മോക്ഷത്തിന്റെ സൂക്തം മരണമില്ല, മരണം ഒരു വാതിൽ മാത്രമാണ്.  “ശരീരം മാറുന്നു, യാത്ര തുടരുന്നു.” 7. ഭക്തിയുടെ സൂക്തം ഭക്തി പൂജയല്ല, ഹൃദയം ശാന്തമാകുന്ന നിമിഷമാണ് ഭക്തി.  “വ...

നദിയുടെ മാറിൽ ചാരനിഴൽ തീർത്ത് ഒരു പക്ഷിപറന്നുയർന്നു.. എവിടെത്താമെന്ന് അറിയാതൊരു യാത്ര,, മടക്കമില്ലാതെ..... തീരത്തൊരു കാറ്റ് അതിന്റെ ശബ്ദങ്ങൾ തേടി. പറന്നുപോയ  ചിറകടിയുടെ സ്പന്ദനം ഒരു സംശയം പോലെ  പ്രകൃതിയിൽ വിതറിനിന്നു. ഇരുട്ടിടങ്ങളിൽ നിഴലുകൾ തുറക്കുന്ന വാതിലുകൾ താണ്ടി, ആരൊരാളുടെ വിളിതേടി ഒരാളും കാണാത്ത വഴിതാണ്ടി. അവന്റെ പറക്കലിൽ ഭയമോ പ്രതീക്ഷയോ  പറയാനാവാത്ത ഒരു ശീതക്കാറ്റ് വീശി. ആ യാത്ര…  ഒരു ചോദ്യമവശേഷിപ്പിച്ചു. രാത്രിയുടെ ആഴത്തിനെ ആ പക്ഷി,  ഒരൊറ്റ ചിറകടി കൊണ്ട് അറിയാത്ത ഭാവിയിലേക്ക്  മുക്കിത്താഴ്ത്തി..

സർഗ്ഗം-24 #കാലചക്രത്തിലെ_തത്വധർമ്മം “കാലചക്രത്തിലെ തത്വധർമ്മം” എന്ന ഗൗരവഭരിതമായ സർഗ്ഗം രചിക്കാം, കൃഷ്ണഗാഥയുടെ ദാർശനികമുദ്ര, കാലത്തിന്റെ ചക്രം, കർമ്മത്തിന്റെ നിയമം, ധർമ്മത്തിന്റെ അർത്ഥം എന്നിവ ഒരുമിക്കുന്ന ആത്മസംഗീതമാണിത് #കാലചക്രത്തിലെ_തത്വധർമ്മം (സൃഷ്ടി, നിലനിൽപ്പ്, ലയം) കാലം ഒരൊറ്റ രേഖയല്ല, ഒരു ചക്രമാണ്. അതിന്റെ വൃത്തം തുടങ്ങി തീരാത്തതാണ്, സൃഷ്ടിയും നാശവും അതിൽ ചേർന്ന് നിത്യമായ ഒരു നൃത്തമാകുന്നു. നദിയുടെ തിരമാലപോലെ, ആത്മാവും പല രൂപങ്ങളിൽ പൊങ്ങിമറയുന്നു. മരണമില്ല, ജനനമില്ല പരിണാമം മാത്രം..! #ധർമ്മത്തിന്റെ_മൂലധ്വനി ധർമ്മം നിശ്ചലമല്ല. അത് കാലത്തോടൊപ്പം മാറുന്ന ജീവമൂല്യം. കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു   “യദാ യദാ ഹി ധർമ്മസ്യ ഗ്ലാനിർ ഭവതി ഭാരത…” അത് ദൈവത്തിന്റെ വാഗ്ദാനം മാത്രമല്ല, കാലത്തിന്റെ നിയമവുമാണ് ഓരോ യുഗത്തിലും, ധർമ്മം നശിച്ചാൽ അവതാരം അതിനെ നേരെ നിർത്തും. രാമൻ ആയിരുന്നു സത്യത്തിന്റെ രൂപം, കൃഷ്ണൻ ആയിരുന്നു സത്യത്തിന്റെ വ്യാഖ്യാനം. രാമൻ ധർമ്മം നടപ്പാക്കിയപ്പോൾ, കൃഷ്ണൻ ധർമ്മത്തിന്റെ അർത്ഥം മനസ്സിലാക്കി. #കർമ്മത്തിന്റെ_വൃത്തം കർമ്മം — പ്രവർത്തിയുടെ സംഗീതം. അത് ഒരിക്കലും മാഞ്ഞുപോകുന്നില്ല. ച...

സർഗ്ഗം-23 #ഉദ്ധവഗീത ഇപ്പോൾ നമുക്ക് കൃഷ്ണന്റെ ഉദ്ധവഗീത (ഭഗവാന്റെ അവസാന സന്ദേശം,) ജീവിതത്തിൻറെ അസ്തമയവേളയിൽ ആത്മസത്യത്തിന്റെ ദീപശിഖയായ അവന്റെ ഉപദേശം ഒരു ആത്മീയഗാഥയായി വായിക്കാം #ഉദ്ധവഗീതം (കൃഷ്ണന്റെ അന്തിമോപദേശം — ആത്മതത്ത്വത്തിന്റെ നിത്യസംഗീതം) കാലം മന്ദമായി നീങ്ങി. ദ്വാരകയിലെ തീരങ്ങളിൽ തിരകൾ ദുഃഖഭരിതമായി പാടി. യാദവർഗ്ഗം തങ്ങളുടെ പാതകങ്ങളുടെ നിഴലിൽ തളർന്നുനിന്നു. കൃഷ്ണൻ അറിഞ്ഞു ഭൂമിയുടെ ഭാരഹരണം പൂർത്തിയായി. അവന്റെ അവതാരധർമ്മവും സമാപനത്തിലേക്ക്. അപ്പോഴാണ് അവൻ തന്റെ ഏറ്റവും പ്രിയസഖാവായ ഉദ്ധവനെ വിളിച്ചത്. ഉദ്ധവൻ കണ്ണുനിറച്ച് ചോദിച്ചു: “സ്വാമി! നീ പോകാൻ ഒരുങ്ങുകയാണോ? ഞങ്ങളെ ആരാണ് ഇനി നയിക്കുക?” കൃഷ്ണൻ സ്നേഹത്തോടെ പറഞ്ഞു:  “ഉദ്ധവാ, ശരീരം പോകും, പക്ഷേ ഞാൻ പോകുന്നില്ല. സത്യവും ധർമ്മവും ഉള്ളിടത്തോളം ഞാൻ നിലനിൽക്കും...ലോകം മായയാണ്, എന്നാൽ അതിന്റെ അടിസ്ഥാനം സത്യം. മനുഷ്യൻ അതിൽ കുടുങ്ങുന്നത് ആസക്തിയാലും അഹങ്കാരത്താലും. മനസ്സിനെ ജയിച്ചവൻ യഥാർത്ഥ യോഗിയാകുന്നു. കാമം, ക്രോധം, ലോഭം ഇവയൊക്കെയാണ് ആത്മസത്യത്തിന്റെ മറ. അവ നീക്കി നോക്കുമ്പോൾ ദിവ്യപ്രകാശം തെളിയും.” ഉദ്ധവൻ തലകുനിച്ചു കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു,...

കൃഷ്ണപക്ഷം സർഗ്ഗം-22 #കൃഷ്ണാവതാരത്തിലെ_വേട്ടക്കാരൻ  അത് ഒരു ചെറു ദൃശ്യമായി തോന്നുമെങ്കിലും, അതിന്റെ പിന്നിൽ കർമ്മചക്രത്തിന്റെ ആഴമുള്ള തത്വം നില്ക്കുന്നു. ഇനി ആ വേടന്റെ പൂർവ്വജന്മകഥ നോക്കാം  (കർമ്മചക്രത്തിന്റെ പൂർണ്ണവൃത്തം) ത്രേതായുഗം അഥവാ രാമാവതാര കാലം. അവിടെ കിഷ്കിന്തയുടെ വീരൻ — വാലി, വീര്യം കൊണ്ടും അഭിമാനം കൊണ്ടും തീ പോലെ ജ്വലിച്ചവൻ... സുഗ്രീവനോട് വൈരമായി, അവൻ പർവതശൃംഗങ്ങളെ വിറപ്പിച്ച് കാനനം വാണു. സുഗ്രീവൻ ജീവനും ധർമ്മത്തിനുമായി അഭയം തേടി രാമനോട് വന്നു. രാമൻ പറഞ്ഞു   “ധർമ്മത്തിനായി അദ്ധർമ്മത്തെ നശിപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ട്.” രാമൻ ഒളിവിൽ നിന്നു വാലിയെ അമ്പെയ്തുവീഴ്ത്തി വാലി വീണു... വീണുകിടക്കുന്ന വാലി രാമനെ ദർശിച്ചു ചോദിച്ചു..  “ധർമ്മപുരുഷാ, നീ മറവിൽ നിന്നെന്തിന്?...." രാമൻ ശാന്തമായി മറുപടി നൽകി   “വാലി, നീ ധർമ്മം മറന്നിരിക്കുന്നു. നീ സുഹൃത്തിന്റെ/സഹോദരന്റെ ഭാര്യയെ സ്വന്തമാക്കി, നിന്റെ തേജസ് കർമ്മത്തിൽ മലിനമായി. ഈ അമ്പ് ശിക്ഷയല്ല — പരിഹാരമാണ് .” വാലിയുടെ ആത്മാവിൽ ഒരു വലിയ മുറിവുണ്ടായി, അമ്പിനാലല്ല വിവേകത്താൽ.. അവൻ വീണു, പക്ഷേ ആത്മാവ് രാമനോട് ചോദിച്ചു  ...

🌸 പ്രണയം പ്രണയം... സ്ത്രീയല്ല അത്,  പുരുഷനുമല്ല, രണ്ടു ഹൃദയങ്ങൾ  ഒരേ സ്പന്ദനം കേൾക്കുന്ന നിമിഷം.. അതാണ് പ്രണയം. അത് ചുണ്ടുകളിൽ  ഉച്ചരിക്കുന്ന വാക്കല്ല, ആത്മാവിൽ ജനിക്കുന്ന  നിശബ്ദതയാണ്. ചേർന്നുനിൽക്കുന്ന  രണ്ടുരൂപങ്ങൾക്കിടയിൽ ദൃശ്യമല്ലാത്ത ഒരു ദീപ്തി —  അതാണ് അതിന്റെ ജീവൻ. അവളിൽ മൃദുലതയും,  അവനിൽ ശക്തിയും, ലയിക്കുമ്പോൾ ഉദിക്കുന്ന ഒരു അതീത സംഗീതം...  അതാണ് പ്രണയം. അത് നരനാരികളിൽ  പിറക്കുന്നില്ല, ദൈവത്തിന്റെയോ  മനുഷ്യന്റെയോ  ആകൃതിയിലുമല്ല; അത് സൃഷ്ടിയുടെ നിസ്വനം, നിശ്ചലമായ  നിമിഷത്തിലെ ശ്വസനം. പ്രണയം— ലിംഗമില്ലാത്ത ദിവ്യാവസ്ഥ, രണ്ടു ആത്മാക്കൾ  ഒരൊറ്റ വെളിച്ചമാകുന്ന അസിംതമായ അത്ഭുതം. Sreekumar Sree