ENTE BHRANTHUKAL (എന്റെ ഭ്രാന്തുകൾ)

പച്ചിലപ്പടർപ്പിലെ വള്ളിക്കുടിലൊന്നിൽ കൊച്ചിളം കൊക്കാലെ പാടുന്ന പൈങ്കിളീ.... ഇത്തറകാലംനീ കൂട്ടിയ പൂങ്കൂട്ടിൽ എത്രകുരുന്നുകൾ എത്രമക്കൾ..... (പച്ചില..) ചിത്രപംതംഗങ്ങൾ ചിത്തിരമക്കൾക്കായ് നൃത്തപഠനം തുടങ്ങിയോ പൈങ്കിളീ.. ചക്കരമാവിലെ മുത്തണിക്കൊമ്പിലെ പൂങ്കുയിലെന്നു തുടങ്ങുന്നു മഞ്ജരി.                             (പച്ചില..) കൂടെപ്പറന്നിട്ടു കൂടുവെടിഞ്ഞവർ ദൂരെപ്പറന്നങ്ങു പോകുന്നേരം അമ്മക്കിളീ നിന്റെ  നെഞ്ചകം തേങ്ങുമോ രാപ്പാട്ടിലോതുമോ തീരാത്ത വേദന..                         (പച്ചില.)  ©️ Sreekumar Sree 11082024

.. ആരുടെയോ ശവമഞ്ചം വഹിച്ച വണ്ടി ഇന്നലെ രാത്രിവൈകി ഇതുവഴി പോയിരിക്കുന്നു...! ചുവപ്പും വെള്ളയും നിറത്തിലുള്ള അരളിപ്പൂക്കൾ റോഡിൽ വിതറിയത് തീർച്ചയായും ആ ശവവണ്ടിക്കുമുന്നിൽപോയ വാഹനമാകും.. അതൊരുപക്ഷെ ഒരു ടൂവീലറിന്റെ പിൻസീറ്റുകാരന്റെ പണിയാകണം.. ചെറിയകൂടയിൽനിന്നും പൂക്കൾ വാരിയെടുത്ത് മുന്നിൽ വലിയൊരു ഹാരംചാർത്തിനീങ്ങുന്ന ശവവണ്ടിക്കുമുന്നിലേക്ക് ആ പൂക്കൾ വീശിയെറിഞ്ഞെറിഞ്ഞ് പോയിട്ടുണ്ടാകണം. രാത്രിയിൽ ചെറുമഞ്ഞിന്റെ തലോടലേറ്റ് അവ അല്പവും വാടിയിട്ടില്ല. അധികമാരാലും ചവിട്ടിമെതിക്കപ്പെട്ടിട്ടുമില്ല. ആരാകും ആ വണ്ടിയിലെ ദേഹം..  സാരഥിയും സഹായിയുമല്ലാതെ കരഞ്ഞുകലങ്ങിയ ചിലജോഡി കണ്ണുകൾ ആ വാഹനത്തിലുണ്ടായിരുന്നിരിക്കും.. ഗദ്ഗദത്തോടെ മൂടികെട്ടിയ ആ ശവശരീരത്തിലേക്ക് ഇടയ്ക്കിടെ മിഴിപാകി അവരതിനുള്ളിൽ വീർപ്പുമുട്ടിയിരിക്കയാകും.. ആശുപത്രിമരണത്തിന്റെ ഗന്ധം അവരിൽ മനംപുരട്ടിയടങ്ങുകയാവും. പിന്നിലോ മുന്നിലോ കുറച്ചു ബൈക്കുകൾ, കാറുകൾ.... അകാലമരണമാണെങ്കിൽ ആ വാഹനങ്ങളിലെല്ലാം പരേതന്റെ വർണ്ണചിത്രം രണ്ടു ചുവന്നറോസ്സിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ആദരാജ്ഞലികളെന്ന അടിക്കുറിപ്പോടെ പതിച്ചിട്ടുണ്ടാകണം...  ശ്മശാനകവാടത്തിലെത്തിനിൽക്കുന്ന യാത്ര

മധുമുരളീരവ, ധ്വനിയുണരുന്നെന്റെ മനമൊരു വൃന്ദാവനം യദുകുലനാഥന്റെ കീർത്തനം മൂളുമ്പോൾ ഹൃദയം ദേവാലയം... ഒരു മയിൽപ്പീലിയെ കവിളിലണയ്ക്കുമ്പോൾ തഴുകലാണെന്നങ്ങുതോന്നും നിൻ താമരപാണിയാണെന്നുതോന്നും.. ഒരുമുളം തണ്ടിനെ വെറുതെ തലോടുമ്പോൾ സ്വരമാരിയൊഴുകുന്ന പോലെതോന്നും നിന്റെ മൃദുപഞ്ചമം എന്നുതന്നെ തോന്നും.. ഒരുമഞ്ഞവസനമെൻ അകതാരിൽ കരുതുന്നു ഒരുനാളിൽനീയെന്റെയരികിലെങ്ങാൻ ഒരുവേളയമ്പാടിമണിയായ് നീയണയുകിൽ നെറുകയിൽ സ്വോദംതുടച്ചിടാംഞാൻ... അറിയില്ലമീരയോ പ്രിയരാധയോ നിന്റെ അകതാരിലാകെനിറഞ്ഞിരിപ്പൂ.. അറിയാമതൊന്നുഞാൻ, ഇവരാരുമല്ലനിൻ പ്രിയയാമെശോദരയാകുവാനായ് ഒരുനൂറുജന്മങ്ങൾ തപമാണതറിയുമോ കരുണാമയ ബാലലീലക്കണ്ണാ.. ഒരുനാളിലണയുമോ കുടമണിക്കിടാവിന്റെ അകിടുകവർന്നിടുംമായക്കണ്ണാ അണയുകിൽ പകരുവാൻ നറുവെണ്ണയായ് ജന്മം തപമാണ് മോഹനനീലവർണ്ണാ നിന്നെ- യമൃതൂട്ടുവാനൊരു ജന്മംകണ്ണാ. Sree. 6/12/2020

നിറയെ പ്രണയവുമായൊരാൾ അരികിലിരുന്ന് വെറുതേ ചിലമ്പുന്നപോലാണത്. അവളുടെ ലാസ്യനടനം.. സ്വയംമറന്ന്... , ഇടക്കിടെയവൾ നീണ്ട നറുവിരലാൽ  മുടിയിഴകളിലൂടൊന്ന് തഴുകാറുണ്ട്, ചെറുകാറ്റിലവളുടെ  പാവാടഞൊറികൾ  മുഖത്തുരസാറുമുണ്ട്... ചെറുതുള്ളികളിലൊരു കുളിരുപകരൽ... ഇടയിലിടവേളകളിൽ ചെറുമാരുതന്റെ രംഗപ്രവേശം..! വിദൂഷകവേഷത്തിൽ.. വീണ്ടുമൊരു താണ്ഡവം പിന്നെ മിഴിയടയുംവരെയൊരു താരാട്ട്.... അതേ ഇടവപ്പാതിമഴകൾ താരാട്ടാണ്... താരും തളിരും കുളിരുമ്പോൾ വൃണിതമനങ്ങൾക്കുപോലും കുളിരേകുന്ന താരാട്ട്. Sree. 07.7.24

ഏകാന്തതയുടെ തീരത്തിരുന്നൊരു ഭാവഗായകൻ പാടുന്നൂ..... കല്പനയേകിയ കർണ്ണികാരങ്ങൾ മൊട്ടുകരിഞ്ഞതിൻ ദു:ഖഗാനം.... (..............ഏകാന്തതയുടെ) ശുദ്ധമാമൊരു വെൺപ്രതലത്തിൽ ചിത്രണമറിയാത്ത ഗായകൻ പുഷ്പതല്പങ്ങളിൽ മയങ്ങും മനസ്സിനെ തൊട്ടുണർത്താനറിയാതെ.... (..............ഏകാന്തതയുടെ) മുന്തിരിനീരിൻ  ലഹരികടഞ്ഞത് ചുണ്ടുകളിൽ പകരാതെ... രുദ്രാക്ഷമണി,  എണ്ണുംമനസ്സുമായ് ദുഖഗാനം പാടുന്നു.. (..............ഏകാന്തതയുടെ)

# പണ്ട് പിണങ്ങിപ്പോയ  ഒരുപിടി സ്വപ്നങ്ങളുണ്ട്.. മനസ്സിന്റെ മഞ്ചലൊഴിഞ്ഞ് കാരപ്പടർപ്പനും കരിനൊച്ചിയും ഇണചേരുന്ന ഇടവഴിയിലൂടെ നിശ്ശബ്ദം തേങ്ങലടക്കി, പണ്ടേ പോയ്മറഞ്ഞതാണവ. കുന്നോളമുരുട്ടിക്കയറ്റിയ പ്രണയസ്വപ്നങ്ങളിൽ ഒരു കണ്ണീർമഴ പെയ്യിച്ച് അവളകന്നനാളിലാണത്. നനഞ്ഞടർന്ന  പ്രണയവർണ്ണങ്ങളെല്ലാമെടുത്ത് നിലാവില്ലാത്ത രാത്രികളിൽ പൂവാംകുരുന്നിലകളുടെ ഇടയിലിണചേരുന്നുണ്ടവയിന്നും... പിന്നെ തൂവെളിച്ചം മിന്നിച്ച് ഗതകാലത്തിലേക്ക്  ക്ഷണിക്കുന്നുണ്ടെന്നെ..  താപമാറാത്ത മനമുണ്ടിനിയും.. പ്രണയമൂറിപ്പോയ തടയണകളിലെ പരൽമീനുകൾ പുതിയ ഉറവകളില്ലാതെ, തെളിനീരില്ലാതെ വാപിളർന്നു ചത്തിട്ടും, നിലാവുദിക്കാത്ത രാവുകളിലെ നുറുങ്ങുവെട്ടങ്ങളുടെ രതിക്രീഡകൾ കണ്ടിരിക്കാനെന്തുരസം. അവയൊക്കെയെന്റെ  പിണങ്ങിപ്പോയ പ്രണയസ്വപ്നങ്ങളുടെ  പുനർജ്ജനികളായതുകൊണ്ടുതന്നെയെന്നത് സത്യം . #sree.ഇ