പറഞ്ഞുതീരുന്ന പാട്ടുകൾ

തളിരിലത്തുമ്പിലൂ-

ടൂർന്നുപോം സന്ധ്യയിൽ

തരളിതമാകുന്നു മനസ്സ്...

ജലരേഖപോൽ നേർത്തു

മാഞ്ഞുപോകുന്നുവോ

സ്മരണകളെന്നെപ്പിരിയുന്നുവോ

മധുരമെല്ലാം മെല്ലെയൊഴിയുന്നുവോ..

മനം മധുരമൊഴിഞ്ഞാഴിയുപ്പുതേടുന്നുവോ...

വ്രണിതമാം തായ്ത്തടിക്കുയിരു-

പകരുവാനെളുതാത്തമനസ്സിന്റെ

പകലുകൾ മാഞ്ഞുപോയ്....

കടലാസുതോണിയാണെൻചിന്തകൾ സദാ 

ജലബിന്ദുവീഴുകിൽ തകരും കിനാവുകൾ..

നരവീണപുരികക്കൊടിക്കടിയിലെപ്പൊഴോ

തിമിരാന്ധകാരം ജഡമൂടിവാസമായ്

ഇരുവശവുമുയരുന്നൊരാക്രോശവൃന്ദങ്ങ-

ളെന്തുഭാഗ്യം ബധിരകർണ്ണം ത്യജിച്ചതും.

ഇരുളാണ് പകലിലുമറിയുന്നുഞാൻസദാ

ദിനകരനിവിടെയൊരൊളിയിടം തേടവേ,

പകലുകൾ ശാന്തമായെങ്കിൽ, 

ഇരവിലെ കരിവേഷമെന്നെ-

ത്തിരയാതിരുന്നെങ്കിൽ

നിശപെറ്റമക്കളാം കനവുകൾ 

നിഴലിന്റെ കരളുരുകുംകഥ

പാടാതിരുന്നെങ്കിൽ...

നവസർഗ്ഗചേദനയുണരുന്ന

കഥകളെ കവിതയായ് പാടുവാൻ

വന്നവനാണുഞാൻ

അരുതരുതേമമ-

ഹൃദയരാഗങ്ങളിൽ

വെറുതെ വെറുപ്പിന്റെ

ശ്രുതിചേർത്തണയ്ക്കല്ലേ

ഒരുവേദിവേണ്ടാ മമപ്രേമഗീതികൾ

മൊഴിയുവാനൊരുതണൽ,

ഒരുപകൽ വെട്ടവും.

ഒരുസന്ധ്യകൂടി കടന്നുപോകുംമുമ്പേ

പ്രിയഗാനമൊന്നുഞാൻ പാടിടട്ടേ.

ഒരുരാവുവന്നെന്നെ മൂടുവാനായുന്നു

പ്രിയഗാനമൊന്നുഞാൻ പാടിടട്ടേ

ശ്രീ 3/9/19