ENTE BHRANTHUKAL (എന്റെ ഭ്രാന്തുകൾ)

അംഗുലീലാളന- മേറ്റുതളർന്നൊരു, ചെന്താർമുഖി രാധ ചെമ്മേ മയങ്ങവേ, കണ്ണനവൻ രാവിൽ കട്ടെടുത്താമലർ ചെഞ്ചുണ്ടിലന്നു വിരിഞ്ഞസൂനങ്ങളെ. പൊൻതാരകംമാഞ്ഞു രാവുവെളുത്തനാൾ രാജീവനെങ്ങുമറഞ്ഞു- വെന്നാർത്തവൾ ആകുലചിത്തമോ ടാധിപൂണ്ടീടിനാൽ മാനസേയേറെ വിഷാദിച്ചിരുന്നവൾ. നീലക്കടമ്പേറിയാ നീലവർണ്ണനൊരാനന്ദ സൂക്തം മുരളിയിലൂതവേ ആകുലചിന്തവെടിഞ്ഞവൾ കാമിനി, കാതരയായവൻചാരത്തു ചേർന്നുപോയ്... .... ശ്രീ.

  പനിമതിക്കുളിരൊഴുകുന്ന രാത്രിതൻ മടിയിലേറെക്കിനാക്കണ്ടു സുഗദമായ് ഒരുമയക്കത്തിനാലസ്യലഹരിയിൽ മധുസ്മിതംപേറി ഞാൻ കിടന്നീടവേ പെരുകുമീ മഴയ്ക്കഴകുതിരും സ്വരം ഒരുതലോടലായ് വന്നൂ നിറയവേ പ്രിയദെ, ഞാൻ മനനംചെയ്തചിത്തത്തി- ലരുമയാം നിന്റെ അതിമോഹനംമുഖം.. ഹൃദയമേറെ തുടിക്കുമീയോർമ്മതൻ പ്രിയദഭാവങ്ങളിൽ ഞാൻ മുഴുകവേ, പൂത്തിലഞ്ഞികൾ കാറ്റിൽ പരത്തുന്ന രാഗഗന്ധമൊന്നെന്നെ പുണരുന്നൂ... രാവുസംഗമ വേദിതീർത്തീടുന്നൂ.. ഓട്ടുരുളിയിൽ വീഴും ജലകണം തീർത്തെടുക്കും ഝണനാദമന്ത്രണം ഓർത്തുപോയിഞാനനഘേ പദസ്വനം, നേർത്തടക്കീനീയെത്തുന്നപോലെയും.... ലാസ്യനടനത്തിനുണരുന്നപോലെയും... ഒരുമഴക്കുളിർ നെറുകയിൽ പതിയവേ, തരളാമാ കരം ചേർത്തണച്ചൂ നീയീ - നെറുകയിൽ ചുണ്ടണച്ചുപുണർന്നപോ- ലമലേഞാൻ കണ്ണടച്ചുപോയപ്പൊഴോ.... കനവുകൾ കൂട്ടുവന്നൂനിറയുന്നൂ.. തനുവുറങ്ങിലുമറിയുനീ മനസ്സിനീ, ഹൃദയതന്ത്രികളെന്തിനായുച്ചത്തിൽ അരുമയാം നിന്റെ പദമുച്ചരിക്കുന്നൂ അതിവിശുദ്ധമായ് നിന്നെത്തിരയുന്നൂ..... അതിലുമേറെ നിൻസാമീപ്യമറിയുന്നൂ... ശ്രീ. 4/9/19

പകലിന്റെ ചിതയണഞ്ഞന്ധകാരം, പടരുന്ന സന്ധ്യയും വിടപറഞ്ഞു.. നിറയുമിരുളിടം നൽകാതെ മണ്ണിലെ പകലുകളാകെയടച്ചിരുട്ടാൽ.. ഒരുതരിവെട്ടവും പുലരാതിരിക്കുവാൻ കരിമുകിൽ മാനം മറച്ചിരുന്നു. പകലുവരാനിനിയൊരുപാടു നാഴിക.! അതുമാത്രമോർമ്മക്കു കൂട്ടായ് ഭയം ഇടയിലൊരുകൂമക്കുറുകലുപോലുമീ- ഇരുളിന്റെ വീഥിയിലില്ലനാളിൽ പകലിന്റെ സ്ഥലികളിൽ മുരളുന്ന ശബ്ദത്തിൻ നിറയൗവ്വനം രാവിലൊളിയിരുന്നു..  പകലുകൾ വഴിതെറ്റി- യലയുകയായിരുന്നുരിളിൽ കിതപ്പാറ്റിയോർത്തിരിക്കെ ഒരുകാര്യമോർമ്മയിൽ കിനിയുന്നു തേടിയ, വഴിയേതുമത്രയുമൊറ്റവഴി അതുനിന്നിലേക്കുള്ള വഴിയായിരുന്നുപോൽ അതുമാത്രമിതുവരെ കണ്ടതില്ല..