മൂലഭദ്രി

മൂലഭദ്രി

മാങ്കോയിക്കൽക്കുറിപ്പിന്റെ അറയ്ക്കുള്ളിൽ കടന്നു മാർത്താണ്ഡവർമ്മയും‌ പരമേശ്വരൻപിള്ളയും തമ്മിൽ

മൂലഭദ്രി ഭാഷയിൽ സംസാരിക്കുന്നതായി "സി.വി. രാമൻപിള്ള" തന്റെ നോവലായ മാർത്താണ്ഡവർമ്മയിൽ എഴുതിയിട്ടുണ്ടുള്ളത് ആഖ്യായിക വായിച്ചവർ ഓർക്കുമല്ലോ.. അപ്പോൾ  എന്താണ് ഈ മൂലഭദ്രി എന്നുകൂടി നോക്കാം...

തിരുവിതാംകൂറിൽ നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന ഒരു ഗൂഢഭാഷയാണ് മൂലഭദ്രി. മൂലമന്ത്രികാഭാഷയെന്നും മൂലദേവീഭാഷയെന്നും കൂടി ഇതിന്‌ പേരുണ്ട്. മലയാളത്തിലെ അക്ഷരങ്ങളേയും അക്കങ്ങളേയും പരസ്പരം മാറ്റി മറിച്ച് ഉപയോഗിച്ച് വിവക്ഷിതാർത്ഥം പരസ്യമാക്കാതെ തന്നെ ആശയവിനിമയത്തിന് ഉപയോഗിക്കുകയാണ് ചെയ്തിരുന്നത്. ചാരന്മാരിൽ നിന്നും സുപ്രധാന രഹസ്യങ്ങൾ മറച്ചു വെക്കാൻ തിരുവിതാംകൂറിലെ ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാർ മൂലഭദ്രി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. ഈ ഭാഷയിൽ എഴുതപ്പെട്ട ഓലകളും ഉണ്ട്.

മൂലഭദ്രിനിയമങ്ങൾ

പദാദിയിലുള്ള സ്വരങ്ങളോട് കകാരം ചേർക്കണം. കകാരം വരുന്നിടത്തെല്ലാം ലോപിപ്പിച്ച് അതതിൽ ഉൾച്ചേർന്നിരിക്കുന്ന സ്വരങ്ങൾ മാത്രം ഉപയോഗിക്കണം.

അ ആ ഇ ഈ ഉ ഊ ഋ എ ഏ ഐ ഒ ഓ ഔ അം അഃ

 ക കാ കി കീ കു കൂ കൃ കെ കേ കൈ കൊ കോ കൗ കം കഃ

ഉദാ: അകം = ക‌അം

മറ്റ് അക്ഷരങ്ങൾ താഴെ കൊടുത്തിരിക്കുന്ന വിധം പരസ്പരം മാറ്റി ഉപയോഗിക്കണം:

ഖ - ഗഘ - ങച - ടഛ -ഠജ - ഝഞ - ണഡ - ഢത - പദ - ധഥ - ഫബ - ഭമ - നയ - ശര - ഷല - സവ - ഹക്ഷ - ളഴ - റങ്ക - ഞ്ചണ്ട - ന്തമ്പ - ന്നന്റ - റ്റൻ - ൽർ - ൾക്ക - അ‌അ

ഇങ്ങനെ സംഖ്യകളും തിരിച്ച് ഉപയോഗിക്കണം

1 - 23 - 45 - 67 - 89 - 0

ഈ നിയമങ്ങൾ ഓർത്തുവെക്കാൻ ഒരു സൂത്രമുണ്ട്:

“അകോ ഖഗോ ഘങശ്ചൈവ

ചടോ ഞണ തപോ നമഃ

ജഝോ ഡഢോ ദധശ്ചൈവ

ബഭോ ഥഫ ഛഠേതി ച

യശോ രഷോ ലസശ്ചൈവ

വഹ ക്ഷള ഴറ ക്രമാൽ

ങ്കഞ്ച ണ്ടന്ത മ്പന്ന ന്ററ്റ ൻൽ ർൾ”

ഈ നിയമമനുസരിച്ചു്  അകാരത്തിനു് പകരം കകാരവും കകാരത്തിനു പകരം അകാരവും പ്രയോഗിക്കണം. 

ആ വ്യവസ്ഥ 

(1) ഖ, ഗ; (2) ഘ, ങ; (3) ച, ട; (4) ഞ, ണ; (5) ത, പ; (6) മ, ന; (7) ജ, ത്സ; (8) ഡ, ഢ; (9) ദ, ധ; (10) ബ, ഭ; (11) ഥ, ഫ; (12) ഛ, ഠ; (13) യ, ശ; (14) ര, ഷ; (15) ല, സ; (16) വ, ഹ; (17) ക്ഷ, ള; (18) ഴ, റ; 

എന്നീ അക്ഷരദ്വന്ദ്വങ്ങളുടെ വിഷയത്തിലും സംക്രമിപ്പിക്കേണ്ടതാണു്. 

അ അ എന്നു് ʻക്കʼയ്ക്കും അതുപോലെ മറിച്ചും ഉപയോഗിക്കണം. 

(1) ങ്ക, ഞ്ച; (2) ർ, ൾ; ഈ അർദ്ധാക്ഷര (ചില്ലുകൾ) ദ്വന്ദ്വങ്ങളുടേയും കാര്യത്തിലും പ്രസ്തുതവിധി വ്യാപിപ്പിക്കേണ്ടതാകുന്നു. 

(1) 1, 2; (2) 3, 4; (3) 5, 6; (4) 7, 8; (5) 9, 10; ഈ സംഖ്യാദ്വിതയങ്ങളും മേൽപ്രകാരത്തിൽ മാററിമറിക്കേണ്ടതാകുന്നു.

 ഒരു സംസ്കൃതശ്ലോകവും അതിന്റെ മൂലദേവീഭാഷയിലുള്ള പരാവർത്തനവും താഴെച്ചേർക്കുന്നു. 

ശ്ലോകം:

"നമശ്ശിവായ ശാന്തായ ശുദ്ധായ പരമാത്മനേസച്ചിദാനന്തരൂപായ ദക്ഷിണാമൂർത്തയേ നമഃ"

മൂലഭദ്രി:

"മനയ്യിഹാശ യാണ്ടാശ യുധ്ദാശ തഷനാപ്നമേലട്ടിധാമംധഷൂതാശ ധളിഞാനൂൾപ്പശേ മനഃ"

കടപ്പാട്.