അഹംബോധം
നീയെന്ന ശരി,
നിന്നിലുറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോൾ
ഞാൻ വരയ്ക്കുന്നതൊന്നും
അരികുകൂടില്ലൊരിക്കലും... !
നീയെന്ന സത്യം,
നിന്നിലടയിരിക്കുന്ന നാളിലും
കണ്ട കിനാക്കളെങ്ങനെ
ഞാൻ വിരിയിച്ചെടുക്കുക..!
നീയാണ് ബോധമെന്നാ-
ർക്കുന്ന നേരത്ത്
ഞാനെന്റെ ചിന്തയെ
കന്നുപൂട്ടിന്നയക്കുന്നു.
നീ എന്നതിലേക്കണയ്ക്കുന്നേവവു-
മീയാമ്പാറ്റപോലെങ്കിലെൻ
പ്രാണശബ്ദങ്ങളും
പ്രാവുപോൽകുറുകി-
യമരുന്നുച്ചമാകാതെ.
ഇനിയൊരു കാറ്റിന്റെ ഗതിതിരിച്ചിങ്ങോട്ടയയ്ക്കുക...
ഇലത്തണ്ടുകളുടെ
ശക്തി ചോരുംവരയാണീ
ജലബിന്ദുവിന്റെ ജീവിതം...
ആരാദ്യമെത്തിക്കും
ഒരു കാറ്റെന്റെ തട്ടകത്തിൽ.
നീയായിരിക്കിലാ
മുഖം മറച്ചേയ്ക്കുക..
നാം തമ്മിലിനിയും....
.....ശ്രീ.
Comments