അഹംബോധം

അഹംബോധം


നീയെന്ന ശരി, 

നിന്നിലുറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോൾ

ഞാൻ വരയ്ക്കുന്നതൊന്നും

അരികുകൂടില്ലൊരിക്കലും... !


നീയെന്ന സത്യം,

നിന്നിലടയിരിക്കുന്ന നാളിലും

കണ്ട കിനാക്കളെങ്ങനെ

ഞാൻ വിരിയിച്ചെടുക്കുക..!


നീയാണ് ബോധമെന്നാ-

ർക്കുന്ന നേരത്ത്

ഞാനെന്റെ ചിന്തയെ

കന്നുപൂട്ടിന്നയക്കുന്നു.


നീ എന്നതിലേക്കണയ്ക്കുന്നേവവു-

മീയാമ്പാറ്റപോലെങ്കിലെൻ

പ്രാണശബ്ദങ്ങളും 

പ്രാവുപോൽകുറുകി-

യമരുന്നുച്ചമാകാതെ.


ഇനിയൊരു കാറ്റിന്റെ ഗതിതിരിച്ചിങ്ങോട്ടയയ്ക്കുക...

ഇലത്തണ്ടുകളുടെ 

ശക്തി ചോരുംവരയാണീ

ജലബിന്ദുവിന്റെ ജീവിതം...

ആരാദ്യമെത്തിക്കും

ഒരു കാറ്റെന്റെ തട്ടകത്തിൽ.

നീയായിരിക്കിലാ 

മുഖം മറച്ചേയ്ക്കുക..

നാം തമ്മിലിനിയും....

     .....ശ്രീ.

Comments

Popular posts from this blog

കാളകൾ ഒരു പഠനം

തൃപ്പിതിയായല്ലോ ല്ലേ...

എന്റെപ്രായം_ചോദിക്കരുത്